Neutrina rejestrowane przez współczesne detektory mogą pochodzić z kosmosu bądź z interakcji promieniowania kosmicznego z gazami ziemskiej atmosfery. Źródło: IFJ PAN

IFJ PAN: wrodzony powab protonu może przysporzyć kłopotów astronomom

Czy obserwatoria takie jak IceCube na Antarktydzie naprawdę widzą neutrina napływające z głębi kosmosu? Odpowiedź zaczynają przynosić m.in. eksperymenty przy akceleratorze LHC, gdzie bada się wewnętrzną strukturę protonów. Zgodnie z najnowszym modelem, opracowanym przez fizyków z IFJ PAN, struktura ta wydaje się być bogatsza o cząstki powabne w stopniu, który ziemskim obserwatorom neutrin może utrudnić interpretację tego, co widzą.

  • Źródło: mat. pras. organizatorów

    Trwa Rok Mieczysława Wolfkego

    Polskie Towarzystwo Fizyczne, Politechnika Warszawska, Polskie Stowarzyszenie Fotoniczne i Komitet Fizyki PAN ogłosiły wspólnie Rok 2022 Rokiem Mieczysława Wolfkego w 75. rocznicę jego śmierci i 100 lecie jego przyjazdu do Polski i mianowania profesorem fizyki Politechniki Warszawskiej.

  • Jeśli foton niesie za mało energii, nie mieści się wewnątrz protonu (po lewej). Foton o dostatecznie dużej energii jest tak mały, że wlatuje do wnętrza protonu, gdzie zauważa jego część (po prawej). Między obszarami „zauważonym” a „niezauważonym” staje się wtedy widoczne maksymalne splątanie. Źródło: IFJ PAN

    Wnętrze protonu jest maksymalnie splątane

    Fragmenty wnętrza protonu są ze sobą kwantowo splątane, i to w maksymalny sposób, wykazali naukowcy z Meksyku i Polski. Odkrycie, już skonfrontowane z danymi doświadczalnymi, pozwala przypuszczać, że pod pewnymi względami fizyka wnętrza protonu może mieć wiele wspólnego nawet z fizyką... czarnych dziur.

  • Fot. Adobe Stock

    Prof. Krzysztof Sacha: dzięki kryształom czasowym powstaje czasotronika

    Grupa naukowców z USA oraz prof. Krzysztof Sacha z UJ przedstawiła właśnie przełomowe dokonania w pracach nad kryształami czasowymi, o czym donosi czasopismo Nature Communications. Kryształy czasowe to badane dopiero od 10 lat struktury, które podobnie, jak kryształy w przestrzeni, wykazują regularność, ale w czasie. Prawdopodobnie można w nich odtworzyć różnego typu elementy, np. nadprzewodniki czy tranzystory.

  • Źródło: mat. prasowe

    Nanoobiekty do implantów i ogniw słonecznych

    W fotokatalizie, ogniwach słonecznych, oczyszczaniu wody i w biomedycynie, np. w implantach kostnych stosuje się anodowy tlenek tytanu wytwarzany elektrochemicznie. Efektywniejsze wytwarzanie takich nanorurek i nanoporów zapewnia proces starzenia elektrolitu – obserwują naukowcy.

  • Pierwszy autor pracy (z lewej) – Mateusz Mazelanik – i kierownik laboratorium Quantum Optical Devices – dr Michał Parniak – przy układzie pamięci i procesora kwantowego dla światła. (Źródło: Uniwersytet Warszawski)

    Badacze UW znaleźli praktyczne zastosowanie dla procesora kwantowego

    Pierwszy w Polsce procesor kwantowy zbudowali badacze z Uniwersytetu Warszawskiego, którzy wykorzystali go też w praktyce - w spektroskopii. Pokazali, jak dzięki kwantowemu przetwarzaniu informacji można bardziej wydajnie wyciągać informacje o materii schowane w świetle - informuje Centrum Nowych Technologii UW.

  • Fot. Adrian Wykrota

    Kurczliwe nanomembrany odkryli badacze UAM

    Nanomebrany z polidopaminy, polimeru wzorowanego na substancji wytwarzanej przez małże, kurczą się pod wpływem światła, zmiany temperatury i wilgotności - odkryli naukowcy z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Instytutu Maxa Plancka w Moguncji. Właściwości te będzie można wykorzystać w m.in. automatyce i robotyce np. do zdalnego kierowania nanomanipulatorami.

  • Fotolia
    Wydarzenia

    Fizyka techniczna tematem wykładu z cyklu "Zapytaj fizyka" - już 3 marca online

    Wykład dra inż Krzysztofa Petelczyca pt. „Czy fizyka techniczna to inna fizyka? Rok Mieczysława Wolfkego 2022" jest kolejnym z cyklu „Zapytaj fizyka”. Można go będzie posłuchać online w czwartek 3 marca o godz. 18:00.

  • Wnętrze komory próżniowej do obserwacji oscylacji jąder atomów ołowiu. Tarcza z ołowiu 208Pb jest umieszczona w centrum zdjęcia między dwoma walcowymi detektorami promieniowania gamma. Wiązka protonów z cyklotronu PROTEUS nadlatuje z lewego dolnego rogu i uderza w tarczę. W prawym górnym rogu widoczne detektory rozproszonych protonów. Źródło: IFJ PAN

    Unikatowy eksperyment w IFJ PAN w Krakowie

    W Instytucie Fizyki Jądrowej PAN w Krakowie naukowcy wytropili zjawisko wcześniej zaobserwowane tylko raz - ponad 30 lat temu. W serii pomiarów zebrali dane potwierdzające występowanie w jądrach atomów ołowiu 208Pb oscylacji polegających na spłaszczaniu się i wydłużaniu powierzchni jądra wzdłuż ustalonego kierunku.

  • Źródło: Mirosław Kaźmierczak/UW

    Zbadać świat „po drugiej stronie lustra”? Naukowiec UW dokona tego dzięki grantowi ERC

    Gdybyśmy żyli w lustrzanym odbiciu naszego świata, woda podczas zakwitu sinic nie byłaby trująca, a kminek pachniałby miętą - mówi dr hab. Piotr Garbacz z UW, który dzięki grantowi Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC) poprowadzi badania nad cząsteczkami chiralnymi. Prace te mogą mieć wpływ na klasyfikację różnych związków chemicznych i ocenę ich efektów terapeutycznych.

Najpopularniejsze

  • Adobe Stock

    Neurony Zełeńskiego i Tokarczuk - pojedyncze ludzkie komórki mózgowe w akcji

  • Ekspert: „polski smog” szczególnie groźny dla układu krążenia

  • Ponownie zbadano pradawnego krokodylomorfa z Załęcza Wielkiego

  • Jak sygnały społeczne - na poziomie komórkowym - wpływają na rozród nicieni

  • Prof. Kuna: nasze życie może zależeć od nosa

  • Fot. Adobe Stock

    Sztuczna inteligencja coraz lepiej oszukuje

  • Małpy nauczyły się rytmu „Everybody” Backstreet Boys

  • Webb wykrył atmosferę w egzoplanecie

  • Kazachstan/ Unikalny rezerwat przyrody z listy UNESCO domem dla wielu rzadkich gatunków

  • Wulkaniczna planeta zaskoczyła naukowców

Fot. Adobe Stock

Trwają prace nad kolejnym satelitą studentów PW; start planowany na 2025 r.

Studenci Politechniki Warszawskiej pracują nad trzecim nanosatelitą PW-Sat3, którego zadaniem ma być test autorskiego napędu, umożliwiający sprawną deorbitację i manewry na orbicie. Start planowany jest na jesień 2025 r. Prace opóźniła pandemia i brak stabilnego finansowania.