Choć przeprowadzono wiele badań nad wpływem przyrody na ludzką psychikę, niewiele projektów dotyczyło małych dzieci. Nowe badanie przeprowadzone w University of North Carolina, Chapel Hill pokazało, że lasy, parki czy ogrody mogą pomagać psychice najmłodszych.

Naukowcy przeprowadzili wśród rodziców ankiety na temat zachowania ich dzieci w wieku od 2 do 11 lat. Informacje te porównali z danymi adresowymi i zdjęciami satelitarnymi wskazującymi ewentualną obecność przyrody. Analiza uwzględniła ponad 2 tys. dzieci żyjących w aż 199 hrabstwach, w 41 stanach.

Zgodnie z wynikami badania więcej przyrody w okolicy zamieszkania wiązało się z mniejszą skalą lęków i objawów depresyjnych w wieku od 2 do 5 lat.

Związek ten utrzymał się po uwzględnieniu różnych czynników dodatkowych, takich jak płeć dziecka, wykształcenie rodziców, ich wiek w momencie urodzenia dziecka oraz status społeczno-ekonomiczny.

Badanie nie pokazało związku zieleni ze zdrowiem psychicznym dzieci w późniejszym wieku, ale - jak zwracają uwagę naukowcy - to czas, kiedy znaczna część czasu spędzana jest w szkole.

"Nasze badanie przemawia za istniejącymi już wcześniej dowodami na rzecz tezy, że przyroda jest dobra dla dzieci. Wskazuje także, że lata wczesnego dzieciństwa to kluczowy okres, w którym natura może działać odpowiednio silnie" – mówi dr Nissa Towe-Goodman, autorka pracy opublikowanej w magazynie "JAMA Network Open".

"W przyszłości naukowcy mogą przyjrzeć się temu, jakie rodzaje doświadczeń przeżywanych w naturze wspierają zdrowie psychiczne dzieci. Powinniśmy także sprawdzić, jak tworzenie i ochrona zielonych terenów wokół domów i szkół może wpłynąć na psychiczne zdrowie najmłodszych" – podkreśla dr Towe-Goodman. (PAP)

Nauka w Polsce, Marek Matacz

mat/ zan/